Akhirnya...aku berjaya tukar imej dan identiti diri yang dilihat orang.
Kalau dulu aku dilihat sebagai budak baik, tak tahu apa-apa, lembut saja, cuma diperlukan bila time-time assignment dan periksa. Itu saja. Period.
Sekarang imej aku sudah jadi selamba, kadang-kadang lepas cakap, kadang-kadang melawan dan memberi pendapat sendiri. Terasa lebih ke'aku'an. Terasa lagi asli daripada imej sebelum ini. Sebab memang sebenar-benar diri bukan umpama pari-pari yang lembut saja. Tetapi lebih expressive, which is sometimes absolutely not good.
Kita belajar perkara baru setiap hari. Dan perkara yang setakat ini menjadi pegangan aku ialah...
Kalau kita memang salah, mesti kena mengaku. Kalau ada yang nampak tak kena, terus cakap straight to the face orang yang lagi satu. Kalau simpan-simpan, keadaan takkan boleh jadi betul. Fikiran lagi kusut dan terhempap bila memikirkan diri ditindas. Kalau tak pandai, belajar. Kalau tak faham, tanya. Kalau rasa tak patut, cakap. Kalau boleh selamatkan keadaan tanpa gaduh, ambil jalan itu.
Satu masalah sekarang ialah nak stay sabar, stay sweet walaupun sumpah tak tahan. Itu aku kena work out lagi untuk stabilkan everything. I just have to remember that anything that doesn't kill me just makes me stronger. Aku sedar aku ada limit, selagi limit tak reached, aku yakin aku dapat tahan. Nak kasi limit tu lambat sikit nak reached ialah dengan cara express yourself! Jangan menerima hempapan terlalu banyak. If you know you're worth it make it look that way!
And I'm so gonna demand. Because I'm worth it, maybe even more ;)
But it's not totally under my power la, haha~ Allah knows best ;)
No comments:
Post a Comment